Samenleving overspoeld met aparte bubbels

U kent het wel er wordt weer eens in het wilde weg geroepen “We leven met teveel mensen op deze
wereld” , “hoe moet ik aan een woning komen als er geen woningen zijn” , “We wonen teveel hutje
op mudje, op elkaar geplakt”.
Veel mensen roepen dan terug zoiets als “joh, stel je niet zo aan!”.
Maar de vraag is , of dit nou echt aanstelleritis is of dat dit een serieus onderwerp aan het worden is.

Leven we echt met teveel op een kluitje?
Kan er binnenkort geen mens meer bij op deze aardkloot, en staat hij misschien wel op uit z’n voegen barsten???
Het zou zomaar kunnen, laten we alstublieft met z’n allen voor zorgen dat dat laatste niet gaat gebeuren, nooit het liefst, maar ik denk dat we daar nu wel heel erg laat mee komen, als vraag je het mij!

We ontkomen niet aan de politieke weerspannigheid in het huidige tijdsgewricht in onze wereld van 2024.
Wat de eeuw van samenwerking en verbetering van het leven in alle aspecten zou moeten
worden, en geholpen door de voortschrijdende wetenschap en uitvindingen, stevenen we nu echt
niet af op een gelukkige planeet met minder mensen, maar zitten we in één heel groot muizenhok
met een te veel aan mensen die vaak zelf niets willen weten van kansen benutten en samenwerking.

Nee, er zijn vele bubbels van mensengroepen die nu in een hoekje wegkruipen en niet gehinderd
door enige kennis of modernere inzichten om zich heen slaan als er iemand of nog erger een andere
groep even in dat hokje komt.
Bij een teveel aan dieren, bv. een muizenplaag gaan veel mensen die tesamen te lijf.
Maar dan moet je er veel van doden en dat doen wij mensen toch niet in onze eigen
groep van levende wezens met meer denkvermogen dan al die dieren?
Nou, zeker wel en als we dachten dat de grote oorlogen voorbij zijn omdat die te veel mensenlevens en geld kosten en te weinig welvaart opleveren, dan zijn we toch maar lelijk met zijn allen nu in de aap gelogeerd.

Wij als Nederlanders die in het algemeen nog als vlot en open werden beschouwd met zelfs al 18
miljoen op die kleine stukje aarde, kunnen er nu hopelijk na de gebeurtenissen in Amsterdam nog
beter over meepraten hoe we toch maar naar een meer open en verdraagzamere samenleving toe
moeten.
Dit na de rellen door jonge mensen uit een van die apart doorkabbelende bubbels in Nederland die wel zogenaamd meedoen in het leven in onze Nederlandse samenleving.
Maar dan het liefst alleen de voordelen benutten als gelden opvangen vanuit de instanties en voor hun nieuws of hulp alleen steunen op zichzelf en enkele vaak dubieuze media uit verre buitenlanden.
Dan vervaagt je mening vaak en loop je alleen maar mee met je eigen groep.
Dat gebeurt het vaakst aangedreven door angs om uit dat eigen bootje te vallen en dan zich maar het kuddegedrag aanmeten van die ene bubbel om te overleven, hoe armetierig dat dan ook kan zijn.

Meer verplichte informatie voor eenieder in een maatschappij en verplicht deelnemen aan
gezamenlijke activiteiten kunnen des-intregatie en segregatie verminderen en de inleving in de
ander doen toenemen.
Hoe?
Door veel meer samen op te ruimen aan afval, zowel dat afval in de leefomgeving als die in de geestelijke omgeving.
Er zijn instanties genoeg in ons ontwikkelde land en zelfs in de wereld die dit aan kunnen brengen bij alle bubbels, zodat die een sluisje open gaan zetten naar die andere mens en andere mensen.
Dat is de enige levensvatbare weg naar vrede in deze 21e en hopelijk nog de 22e eeuw.